เมื่อวันที่ 4 สิงหาคม 2565 ดิฉันยืนรอรถเมล์สาย 2 จาก หกโมงเย็นกว่าจนทุ่มกว่าไม่มีรถมาเลย ฝนก็ตก ลมก็แรง ยังดีที่มีเต๊นท์เล็กๆ ใกล้ๆให้บังฟนได้บ้าง พอฝนซาก็เลยคิดว่าจะเดินไปรอสายอื่นทีื่ ป้ายกองสลากเก่าดีกว่า แม้จะอยู่ไกลกันมาก และต้องข้ามถนนสามช่วง ไม่สามารถทำเวลาได้ต้องรอไจราจร เดินไปถึงแยกผ่านพืภพ ปรากกฏว่าสาย 2 สีแดง รหัส 119342 เลขหน้ารถ 340227 จากสนามหลวงไปสำโรงมาจอดติดไฟแดงพอดี ก็เลยขอขึ้น ปรากฏว่าคนขับเย็นชามาก บอกให้ไปขึ้นที่ป้าย คือจะให้วิ่งแบบไหนถึงจะไปทันที่ป้าย ฝนก็กำลังจะตกอีก มืดก็มืด คนผ่านไปมาก้ไม่ค่อยจะมี ยังใจอำมหิตให้ไรอที่ป้ายที่อยู่ตั้งไกล ต้องผ่านถนน 3 ช่วง ในขณะที่รถก็จอดนิ่งๆ รอสัญญาณไฟ แค่เปิดประตูให้ผู้หญิงที่มาคนเดียวที่รอรถนานเป็นชั่วโมงขึ้นหน่อยก็ไม่ได้ ก็เลยยกกล้องถ่ายหน้ารถ ปรากฏว่าคนขับยังมีแก่จที่จะยกมือมาล้อเลียนใส่กล้องได้อีก ถ้าใจดำขนาดนี้ ไม่ดูสถานการณ์แบบนี้ อย่ามาทำงานบริการเลย