วันที่ 30/1/2561 เวลา 18.30 น. บริเวณแยกไฟฉาย ถนนจรัญสนิทวงศ์ มุ่งหน้าท่าพระ ผม แฟน และลูกสาวลูกชาย ขี่มอเตอร์ไซค์ออกมาจากซอยวัดรวก เนื่องจากพึ่งพาลูกสาวที่ไข้ขึ้นสูงกลับจากการพบแพทย์ ที่คลินิคหมอสมเกียรติ หลังจากออกจากซอยวัดรวก ผมกลับรถมุ่งหน้าไปทางแยกไฟฉายเพื่อที่จะเลี้ยวซ้ายไปแยกพรานนก แต่พอกลับรถมาแล้ว พบน้ำท่วมขังตั้งแต่จุดกลับรถถึงแยกเป็นระยะทางยาวมากที่น้ำท่วม และเป็นน้ำดำ และมีกลิ่น ผมขับชะลอเลนซ้าย แต่รถเมล์ันดังกล่าวมาด้วยความเร็วมาก เหยียบน้ำกระเด็นใส่ผม ทุกคนโดนน้ำกระเด็นใส่ เสื้อผ้าสีขาวเลอะ และที่สำคัญลูกสาวผมตัวร้อน ประเด็นคือ 1 อีกไม่ถึง 100 เมตร เป็นแยก ทำไมถึงใช้ความเร็วสูงขนาดนี้ และถ้าสัญญาณไฟแดงซะก่อน หรือมีคนข้าม หรือ รถที่ออกไฟเขียวมาจะมีความเสี่ยงที่จะเกิดความสูญเสียได้สูงมาก 2 คนขับย่อมเห็นแต่ไกลว่ามีน้ำท่วมขังตลอดถนนเป็นระยะทางยาว ทำไมถึงไม่ชะลอความเร็ว ทำไมขาดจิตสำนึกสาธารณะขนาดนี้ 3 ถึงไม่มีมอเตอร์ไซค์ผม หรือรถคันอื่นก็ตาม แต่ก็ยังมีบ้านคน โรงพยาบาลริมถนน เค้าจะได้รับความเดือดร้อนจากน้ำเน่านี้ รบกวนผู้ใหญ่ หัวหน้างาน อบรมจิตสำนึกพนักงานของท่านให้มีจิตสาธารณะมากกว่านี้ เพราะองค์กรท่านต้องมีมวลชนชาว กทม. ใช้บริการกันไปอีกนาน