วันนี้เวลา 16.45 น.ผมใช้บริการรถประจำทางสาย 140 ขากลับอนุสาวรีย์ฯ-แสมดำ ผมเป็นคนพิการพอขึ้นรถมาผมก็แสดงบัตรคนพิการตรงที่ที่มีคนนั่งเก้าอี้สำรองคนพิการ ผมไม่ได้สังเกตุว่าผู้หญิงคนที่นั่งตั้งครรภ์อยู่ พอเขาจะลุกกระเป๋ารถเมล์ผู้หญิงก็ทำท่าห้ามลุกแล้วพูดว่าคนท้องค่ะแต่คนท้องเขาลุกแล้ว ซึ่งที่นั่งสำรองสตรีมีครรภ์ก็อยู่ตรงข้ามที่นั่งสำรองคนพิการแต่มีนักศึกษาผู้หญิงนั่งอยู่กระเป๋ารถเมล์ก็ไม่กล้าบอกให้นักศึกษาลุกให้คนท้องนั่งทั้งที่เป็นที่นั่งสำรอง ผมโมโหตั้งแต่ห้ามคนท้องลุกตั้งแต่ผมขอที่นั่งแล้ว ผมอยากรู้ว่ากระเป๋ารถเมลมีสิทธิ์อะไรมาสั่งคนท้องห้ามลุก คุณ(กระเป๋ารถเมล์)คุณไม่ทำหน้าที่จัดหาที่นั่งสำรองให้คนพิการ ให้คนท้อง พอผมขอที่นั่งกลับสั่งห้ามผมอยากรู้ว่าหัวใจคุณ(กระเป๋ารถเมล์)ทำด้วยอะไร ชั่งใจดำเห็นผิดเป็นถูก ขึ้นป้ายว่าที่นั่งสำรองแล้วคุณยังไม่จัดหาที่นั่งให้ผมแล้วยังสั่งคนท้องที่นั่งอยู่ห้ามลุกคุณยังมีความเป็นคนอยู่หรือเปล่า ละอายใจบ้างไหม ถ้าคุณไม่กล้าจัดการกลัวคนนั่งผิดที่ผิดทางเขาด่าคุณก้ไปยืนไกลๆผมจะจัดการเอง ผมจะขอที่นั่งคนพิการจากคนท้องแล้วบอกคนที่นั่งตรงที่นั่งสำรองสตรีมีครรภ์ลุกให้คนท้องนั่ง เมื่อคนมันโง่และเห้นแก่ตัวมากนักผมก้มีสิทธิ์จะใช้สิทธิ์ที่นั่งสำรองคนพิการ ส่วนคนท้องมีปากแต่โง่ไม่กล้าพูดไม่กล้าขอที่นั่งสำรองคนท้องก้เรื่องของเขา และกระเป๋ารถเมล์ก็ยังเกรงใจผิดคนกลัวถูกด่าหรืออะไรก็แล้วแต่ซ้ำยังจะให้คนพิการอย่างผมยืนทั่งที่เป็นที่นั่งสำรองคนพิการแล้วปล่อยให้คนที่นั่งตรงสำรองสรีมีครรภ์นั่งต่อ ดูมันช่างอิเรกเขะขะไร้ระเบียบจัง ผมเป็นคนพิการใช้บริการรถเมล์ทุกวันแสดงบัตรคนพิการกับกระเป๋ารถเมล์ทุกันไม่เคยได้รับการจัดหาที่นั่งหรือจัดหาที่นั่งสำรองคนพิการให้พอผมใช้สิทธิ์แสดงตัวด้วยตัวผมเองกับคนที่นั่งผิดทีผมอยากบอกว่าอย่าก้าวก่ายสิทธิ์กันถ้าคุณ(พกง)ไม่ทำหน้าที่เพราะกลัวถูกด่าจากคนนั่งผิดที่หรืออะไรก็แล้วแต่อย่าแสดงพฤติกรรมแบบนี้อีก ฝากเตือนพกง.คนนั้นด้วยหากเจ้าหน้าที่ที่มีส่วนเกี่ยวข้องรับทราบเรื่องนี้แล้ว ฝากบอกว่าผมขอสาปแช่งให้พกง.คนนั้นท้องและพิการแขน-ขา ลีบเล็ก กล้ามเนื้อลีบฝ่อ แขน-ขาบิดเอียงเหมือนผมแล้วโดนรังแกด้วยการเกรงใจผิดคนแบบผมแล้วคุณจะรู้สึกอย่างไร และถ้าสำนึกได้ว่าสิ่งที่คุณทำมันช่างโง่เง่า เห็นแก่ตัว ส่งเสริมให้คนทำผิด เกรงใจผิดคน ผมยินดีจะยกเลิกคำสาปแช่งนี้