ขึ้นรถเมล์สาย 127 เลขข้างรถ 127-17 รถติดเข้าใจนะคะต้องเบรคบ่อย แต่ลุงคนขับเบรคจึ้กๆๆ เข้าใจมั้ยค่ะ เบรคทีตัวโยกไปข้างหน้าที ละเป็นแบบนี้เกือบตลอดทาง จนถึงชัยพฤกษ์เบรคแรงมากโดยที่ไม่ได้ทีเหตุการณ์ฉุกเฉินอะไรด้วย ดิฉันนั่งตรงประตูหน้าแทบทิ่มลงไปที่ประตู โชคดีที่เกาะราวเหล็กข้างหน้าไว้ ประตูข้างหน้าก็เปิดช้ากระเป๋ารถเมล์ไม่สนใจอะไร แทนที่จะช่วยดึงประตู ต้องเดินย้อนมาลงข้างหลัง ดิฉันคิดว่าควรมีการจัดอบรมพนักงานนะคะ ให้มีจรรยาบรรณในอาชีพตนเองด้วย คุณอาจจะการศึกษาไม่เยอะแต่ความรักในอาชีพไม่เกี่ยวกับการศึกษานะคะ อยู่ที่จิตสำนึกของคุณ เราขึ้นรถเมล์นอกจากประหยัดตังแล้งก็ยังฝากชีวิตไว้กับคุณ เพราะฉะนั้นควรคำนึงเรื่องความปลอดภัยมากกว่านี้ค่ะ ชีวิตคุณมีค่ารึป่าวไม่รู้แต่ชีวิตดิฉันมีค่า #ปรับปรุงและแก้ไขนะคะ ขอบคุณ