จากที่ผมเจอเหตุการนี้ด้วยตัวเอง ผมนั่งรถสาย 140 ของขสมกเป็นประจำทุกวัน ซึ่งขาไปผมขึ้นรถป้ายสะแกงามและขากลับ ผมก็จะลงป้าย สะแกงามเช่นกัน แต่เมื่อวาน ขณะรถรถผ่าน โลตัสพระราม2 ผมก็ไปกดกริ่งเพื่อที่จะลงป้ายสะแกงาม แต่รถคันนั้นไม่จอด ป้ายสะแกงาม แต่ไปจอดป้ายต่อไปก็คือลงสะพานข้าม วงแหวน ไปแล้ว แต่ผมไม่ลง สาเหตุที่ผมไม่ลงป้ายนั้นเนื่องจาก ถ้าลงรถแล้วผมเดินกลับ ทางก็มืดและมีน้ำถ้วม หรือถ้าผมข้ามสะพานลอยก็จะเป็นป้ายสุดท้ายก่อนขึ้นสะพานเช่นกัน ผมจึงนั่งไปลงป้ายบางกระดี่แล้วข้ามสะพานลอยแล้วต่อรถกลับไปลงป้ายสะแกงาม สำหรับตัวผมเองอาจจะไม่เกิดอะไรขึ้น แค่กลับถึงบ้านช้าลงนิดหน่อย จากเหตุการณ์นี้ผมมีคำถามต่อไปว่าถ้าเหตุการณ์นี้ เกิดขึ้น กับคนอื่น เช่น ผู้หญิงที่ไม่มีเงินจ่ายค่ารถกลับไปลงสะแกงาม แล้วเค้าต้องเดินกลับไปในเส้นทางนั้นซึ่ง เปรี่ยว และมืดมีความเสี่ยงที่จะถูกทำร้าย แล้วถ้าเกิดเคราะห์ร้าย ผู้หญิงคนนั้นถูกทำร้าย เหตุการณ์นี้ใครจะเป็นคนรับผิดชอบ หรือจะให้เป็นความผิดของผู้หญิงเคราะห์ร้ายที่เดินในเส้นทางที่ไม่ควรจะเดิน หรือผิดที่ขึ้นรถเมย์โดยไม่รู้ว่า คนขับจะจอดป้ายที่เราจะลง หรือไม่จอด ผมไม่ได้ถามเพื่อจะเอาผิดพี่ พขร.นะครับ แต่อยากให้คิดซักนิดก่อนจะจอดเลยป้ายหรือมีเหตุผลส่วนตัวในการไม่จอดป้าย โดยไม่สนใจความรู้สึกของผู้โดยสารซึ่งถ้าเหตุการณ์เกิดตอนกลางวัน ผมก็ยังพอรับได้แต่เหตุการณ์เกิดใรช่วงเวลาประมาณ สองทุ่มซึ่งมืดแล้ว ไม่ควรทิ้งผู้โดยสาร แบบนี้ครับ ขอบคุณสำหรับพื้นที่แสดงข้อคิดเห็นนี้ครับ