สืบเนื่องจากรถเมล์สาย 515 ที่วิ่งผ่านป้าย ศูนย์การเรียรรู้เด็กพิการฯ ถนนบรมราชชนนี วันศุกร์ที่ 6 สิงหาคม 2564 เวลา 7.30 น. โดยประมาณ ข้อมูลยานพาหนะ: เลขทะเบียนรถ 13-1684 // หมายเลขข้างรถ 6-56066 // พขร.ชื่อ นายณรงค์ศักดิ์ โมคาพันธ์ //ผู้ช่วยผู้จัดการสาย 515 ชื่อ นายณัฐกฤษ ขันธ์สำลี (หมายเลขดทรศัพท์ไม่สามารถติดต่อได้ // พนักงานเก็บค่าโดยสาร เป็นหญิงวัยกลางคนประมาณ 40 ปีขึ้นไป สวมแว่น (ไม่ทราบชื่อ) มายาททราม ปัญหาร้องเรียน คือ พนักงานขับรถไม่มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ไม่ขับชิดเลนซ้าย เพื่อรับ-ส่ง ผู้โดยสารตามป้ายรถเมล์ วิ่งออกเลนกลางด้วยความเร็ว เมื่อถึงป้ายรถเมล์ ศูนย์การเรียรรู้เด็กพิการฯ ถนนบรมราชชนนี มีผู้โดยสารโบกรถ 2 คน ถึงตีรถเข้ามาที่ป้าย ซึ่งจอดเลยป้าย เพราะการตีรถเข้าเลนซ้าย ต้องระวังรถจักรยานยนต์ สิ่งที่ผู้โดยสารยอมรับไม่ได้ คือ เมื่อขึ้นรถ (ต้องวิ่งมาขึ้นรถ) พนักงานเก็บค่าโดยสาร พูดว่า มีมอร์เตอร์ไซต์อยู่ทางซ้าย (เป็นประโยคแก้ตัว) ซึ่งโดยมารยาทควรขอโทษผู้โดยสารเป็นอันดับแรก ไม่ใช่พูดเสียงดังใส่หน้าผู้โดยสาร เช่นกันดิฉันถามกลับว่า ทำไมไม่จอดป้าย? คำตอบจาก พนักงานเก็บค่าโดยสาร คือ เห็นมอร์เตอร์ไซต์ไหม ถ้าไม่เห็นอย่าพูด ถ้าไม่จอดรับค่อยมาว่า!!! ดิฉันขอเรียนถาม BMTA ว่าพนักงานขับรถและเก็บเงินปฏิบัติเช่นนี้ถูกต้องหรือไม่? ถ้าคุณขับรถชิดซ้ายตลอด นอกจากคุณจะรับผู้โดยสารได้ครบแล้ว คุณยังลดอุบัติเหตุบนท้องถนนได้ด้วย แต่สิ่งที่คุณด่า เถียง ผู้โดยสาร มันย้อนแย้งกับเหตุและผล ยิ่งไปกว่านั้น คุณยังขาดจิตสำนึกในงานบริการ หยาบคาบ และสร้างความอับอายให้ผู้ดดยสาร แต่ผู้โดยสารกลับไม่ได้ตอบโต้ หรือทะเลาะให้เหตุการณ์บานปลาย ดิฉันเชื่อว่าเรื่องร้องเรียนที่ส่งมาหลายพันเรื่องก่อนหน้านี้ คงคล้ายคลึงกัน และ BMTA มีพนักงานที่ไม่พัฒนา และคิดว่าองค์กรของคุณบุคคลากรจำนวนมาก ไม่มีบทลงโทษถึงตัว ชีวิตจะเจริญอย่างไร ดิฉันรอการติดต่อกลับและจะรอดูพัฒนาการของ BMTA สายรถเมล์ของพวกคุณ และนับจากนี้ถ้าดิฉันต้องพบบุคลากรมารยาททรามอีก ดิฉันจะไม่เป็นฝ่ายนิ่งอีกต่อไป ดิฉันจะส่งเป็นภาพและเสียงให้รับทราบโดยทั่วกัน