เรื่องรถโดยสารสาธารณะ ควรจอดทุกป้ายไม่ว่าจะมีคนลงหรือไม่ ไม่ว่าจะมีคนโบกหรือไม่ เพราะบางทีคนที่รออยู่ก็มองไม่เห็นเลขรถ อาจจะด้วยความมืด หรือสายตาสั้น หรือมีสิ่งอื่นใดบดบังทัศนวิสัย ถ้าจะไม่จอด ควรชะลอความเร็วก่อนถึงป้ายหรือส่งสัญญาณสักหน่อย นี่ขนาดมีคนยืนรอ ทั้งโบกทั้งเรียก ยังไม่จอดเลยก็มี และอีกอย่างควรบอกจุดจอดแต่ละจุดด้วย ป้ายนี้คือที่ไหน ป้ายต่อไปคืออะไร บางทีคนไม่เคยมา เขาก็ไม่รู้ว่าต้องลงตรงไหน พอลงช้าก็ตะโกนว่าผู้โดยสารอีก เคยโดนสายไปวิภาวดี ไม่มีน้ำใจเลย บางคันก็เร่ง "ก้าวๆๆ" บางคันก็ดี บอกระวังรถซ้ายด้วย คือแบบ ไม่มีน้ำใจ ไม่มีมาตรฐาน ไม่มีใจบริการ เบอร์คอลเซ็นเตร์ พูดไม่ค่อยดี ผู้ชายสูงอายุ เสียงห้าวๆ ไม่มีการหาสาเหตุให้เลย ไม่สนใจความเดือดร้อนของผู้โดยสาร สักแต่จะตอบมั่วๆ เคยถามว่าทำไมรถเมล์ไม่ผ่านป้าย แทนที่จะเช็คให้ กลับตอบมาว่า แอพฯ รวน ทั้งที่ ถ.เส้นนั้นเค้าปิดตอนเย็นทุกวัน เพราะเป็นหน้าวัง ที่รู้เพราะโทรไปรอบ2 แล้วอีกคนบอก นั่งรอเกือบ 2 ชม. เลี้ยวไป2คัน ป้ายรถเมล์ ถ้าคิดจะสร้างอะไรสักอย่าง ไม่ควรมองแต่ความสวยงามหรือรูปลักษณ์ตามแบบ ควรคิดถึงประโยชน์การใช้สอย มันสามารถใช้ได้จริงไหม ถ้าไม่ได้ ควรหาทางแก้ไขอย่างไร ควรทดลองใช้ก่อนนำมาใช้จริง อย่างป้ายรถเมล์ที่มีในปัจจุบัน กันแดด กันลม กันฝน ไม่ได้เลย หลังคาก็เหมือนเอาแผ่นฟิวเจอร์บอร์ดมาทำ มีที่นั่งอยู่ไม่กี่ที่ บางจุดไม่มีไฟ ตอนกลางคืนนี่มืดสนิท ถ้าจะสร้างรูปลักษณ์แบบนี้ อย่างน้อยๆ ควรมีม่านพลาสติกติดไว้สักหน่อย เคยเห็นสามล้อหรือตุ๊กๆ ที่มีม่านบังไหมคะ