มารยาทของกระเป๋ารถเมล์สาย 96 แย่มาก
โพสต์โดย สุนิสา เมื่อ ศ, 2563-08-28 00:32
ประเภท:
ร้องเรียนรถองค์การ
ดิฉันขึ้นรถเมล์สาย 96มา 3คน ในระหว่างที่ขึ้นมานั้น คนไม่ได้เยอะมาก เนื่องจากไม่มีที่นั่งที่นั่งกันได้3คน จึงต้องแยกย้ายกันนั่ง โดยที่คนจ่ายตังค์ค่ารถนั้นนั่งหลังคนขับ และดิฉันกับพี่อีกคน แยกกันนั่งระหว่างประตูและด้านหลังสุดที่เป็นเบาะเดียว กระเป๋ารถเมล์ เดินไปเก็บตังค์คนแรกที่นั่งหลังคนขับ ได้นั่งที่เบาะเพียง3วิ ก็เดินมาเก็บตังค์แล้ว แต่กระเป๋ามองว่าช้า จึงเดินมาเก็บตังค์กับพี่สาวฉัน แต่พี่สาวฉันได้ถอดแมสออกและได้บอกกับกระเป๋ารถเมล์ว่า เก็บตังค์ที่คนแรกได้เลยค่ะ 3คน และได้ชี้นิ้วให้กระเป๋าเห็นว่า มีใครบ้าง กระเป๋ารถเมล์ส่ายหัวแล้วทำกิริยาที่ไม่พอใจไม่เต็มใจให้บริการ และกำลังจะเดินมาหาดิฉันที่นั่งอยู่ด้านหลังของรถเมล์เบาะสุดท้าย เมื่อฉันเห็นว่ากระเป๋ารถเมล์กำลังจะเดินมา ดิฉันจึงได้ถอดเเมสออกและชี้นิ้วบอกกับกระเป๋ารถเมล์ว่า ให้เก็บกับคนแรกได้เลยค่ะ 3คน กระเป๋ารถเมล์ก็มีท่าทางที่ไม่พอใจและส่ายหัวใส่ดิฉันอีกเช่นกัน ฉันจึงได้ลุกขึ้นไปถ่ายรูปข้อมูลของรถเมล์สาย96คันนั้น ซึ่งมีหมายเลขข้างรถและทะเบียนรถที่ติดอยู่ และได้กลับไปนั่งที่เดิม กระเป๋ารถเมล์น่าจะรู้ตัวจึงได้หันมาถามดิฉันว่า จะคอมแพลนตัวเขาหรอ? ฉันจึงได้ตอบกลับไปว่า ใช่ค่ะ เพราะคุณมีกิริยาที่ไม่เต็มใจให้บริการแก่ลูกค้าจริงๆ กระเป๋ารถเมล์ได้ตอบกลับดิฉันว่า คุณไม่เตรียมความพร้อมในการจ่ายเงินและการที่ฉันจะคอมแพลนเขา เมื่อทางองค์กรเรียกตัวไป ฉันต้องว่างที่จะไปให้ปากคำ ฉันได้ตอบกลับไปว่า ได้ค่ะ ตัวของดิฉันว่าง เขาได้ถามว่าตัวเขาทำหน้าไม่พอใจอย่างไร ฉันบอกว่าคุณส่ายหัวแล้วคุณก็ได้ทำเสียงในลำคอ เขาบอกกับดิฉันว่า เขาทำหรอ กระเป๋ารถเมล์จึงถอดแมสออกแล้วชักสีหน้าอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นกระเป๋ารถเมล์ก็ได้บอกชื่อของตัวเองว่าชื่ออะไร ฉันจึงได้ถามว่า แล้วนามสกุลอะไรค่ะ กระเป๋ารถเมล์ได้ตอบกลับดิฉันว่า ก็อ่านเอาสิค่ะ! โดยทำเสียงที่ไม่พอใจใส่กลับดิฉันอีกเช่นเคย ฉันจึงได้พูดว่า พูดดีๆกับฉันก็ได้ค่ะ จากใจคนที่ทำงานบริการเหมือนกัน ดิฉันทราบดีว่า การที่คนเราจะมีอารมณ์ที่สดใสและยิ้มอยู่ตลอดเวลาเป็นเรื่องที่ยากพอสมควร เพราะด้วยเรื่องของสภาพอากาศที่ร้อนและเจอคนในที่แออัดมากๆทำให้ไม่มีหัวใจในการอยากบริการลูกค้า แต่ เรื่องของการบริการก็ยังเป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับอาชีพ กระเป๋ารถเมล์เหมือนกัน ดิฉันไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่า คำว่า ขอโทษ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรแต่เป็นเรื่องของมารยาทส่วนตัวของกระเป๋ารถเมล์ที่ควรจะมีตั้งแต่แรก หากคุณคิดว่าการทำงานบริการไม่เหมาะกับคุณ คุณก็ไม่ควรจะมาทำอาชีพนี้ตั้งแต่ต้น หากกระเป๋ารถเมล์หันมาพูดกับฉันว่า เมื่อกี้นี้ขอโทษที่ตัวเขาทำกริยาไม่ดี เรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้นแน่นอน คนเราเมื่อผิดก็ยอมรับว่าผิด การขอโทษมันไม่ใช่เรื่องยากค่ะ แค่ขอโทษแบบจริงใจแค่นี้ก็จบไม่ใช่ว่ามาบอกกับดิฉันว่า เมื่อทางองค์กรเรียกตัวแล้วจะต้องว่าง เรื่องเกิดวันที่ 27/08/2563 สถานที่เกิด สวนนวมินทรภิรมย์ เวลา 19.40 น.
หมายเลขข้างรถ 28-0142
ทะเบียนรถ 11-9838
ครีมแดง รถพัดลม สาย 96
งานบริการประชาช...
อ, 2563-09-01 20:43
Permalink
เรียนผู้ใช้บริการ