รถสาย 15 ขับรถเร็วมาก เมื่อวันที่ 14/08/60 เวลา 08.45 น. รถสาย 15 ที่บริเวณสนามหลวงมุ่งหน้าจะเข้าตัวเมือง ซึ่งสภาพการจราจรบนถนนมีจำนวนรถไม่มากนัก พบว่าพนักงานขับรถสาย 15 หมายเลข 54-0135 ขับรถเร็วมาก ทั้งในเส้นทางตรงและทางเลี้ยวโค้ง โดยเฉพาะทางโค้งที่เหมือนพนักงานพยายามใช้ทั้งความเร็วและแรงแบบกระทันหันในการหักพวงมาลัย ทำให้ผู้โดยสารทั้งคันรถตัวโยนไปทางซ้ายที่ทางขวาที (ทั้งที่กำลังนั่งและที่กำลังเดินไปประตูรถเพื่อจะลงป้ายหน้า โดยเฉพาะผู้สูงอายุซึ่งมีการทรงตัวไม่ดีตามปกติของวัยอยู่แล้วด้วย) มีสภาพทุรักทุเรไปตามแรงเหวี่ยงของรถตลอดสาย ที่ดูราวกับว่าพนักงานขับรถคิดว่าตนกำลังอยู่ในสนามแข่งรถ จากการสังเกตพฤติกรรมและลักษณะของพนักงานขับรถ แสดงให้เห็นชัดเจนว่าพนักงานขับรถมีความตั้งใจในการขับที่คิดว่าตนกำลังอยู่ในสนามแข่งรถ ซึ่งคาดว่ามาจากเสียงที่ดังมาจากหูฟังที่เสียบคาหูไว้ทั้งสองข้าง (คงไม่ได้เสียบสายหูไว้เฉยๆ หรอก) พฤติกรรมดังกล่าวถือว่าเป็นการอันตรายอย่างยิ่งในการขับรถ ที่พนักงานขับรถทุกคนต้อง (จำเป็นยิ่ง) ในการมีจิตสำนึกการให้บริการขั้นพื้นฐานในการดูแลความปลอดภัยและรักษาชีวิตของผู้ที่มาใช้บริการให้ถึงยังที่หมายโดยสวัสดิภาพ แต่จากพฤติกรรมที่ประสบครั้งนี้ ในภาพรวมคิดว่าพนักงานขับรถ (เฉพาะคนนี้) ไม่มีจิตสำนึกของพนักงานขับรถ (แม้แต่น้อย) ในการให้บริการขั้นพื้นฐานดังกล่าวข้างต้น หรือพนักงานขับรถคิดว่าตนขับรถเมล์ฟรี จะทำพฤติกรรมอะไรก็ได้หรือเปล่า แต่คงลืมไปว่ารถเมล์ฟรีนี้มาจากภาษีประชาชนทุกคนที่กำลังใช้บริการรถที่เขากำลังขับอยู่ ในกรณีนี้จึงอยากให้ผู้เกี่ยวข้องช่วยตักเตือน ปรับพฤติกรรม และปลูกฝังการมีจิตสำนึกการให้บริการขั้นพื้นฐานของการเป็นพนักงานขับรถ อีกทั้งบ่มเพาะพฤติกรรมความปลอดภัยการขับขี่ในระดับมาตรฐาน (ไม่แน่ใจว่าใช้เงินซื้อใบขับขี่มาหรือเปล่า จึงไม่เข้าใจว่าพฤติกรรมความปลอดภัยการขับขี่ในระดับมาตรฐานแปลว่าอะไร จึงได้มีพฤติกรรมเช่นนี้) ป.ล. อีกประเด็นคือ ป้ายบ่งชี้หมายเลขรถ (ที่เป็นกระดาษ A4 สีเหลือง/สีขาว) ควรติดที่ประตูด้านในทางขึ้นลง (หรือบริเวณที่ผู้โดยสารสามารถเห็นได้สะดวกและชัดเจน) ซึ่งเข้าใจว่าป้ายนี้มีวัตถุประสงค์ที่ต้องการสื่อสารกับผู้โดยสาร เนื่องด้วยในการนี้ (ในฐานะผู้ใช้บริการคนหนึ่งและคงมีอีกหลายคนที่เป็นเช่นนี้) พยายามจะมองป้ายบ่งชี้หมายเลขรถดังกล่าว (ซึ่งทราบว่าติดที่ผนังด้านบนบริเวณคนขับ) แต่ด้วยนั่งอยู่บริเวณทางขึ้น-ลง และด้วยป้่ายมีตัวอักษรขนาดเล็ก และด้วยความเร็วรถที่ส่ายไปมาตลอด ซ้ำร้ายจอ LCD มาปิดกั้นอีก ทำให้มองไม่เห็น ต้องพยายามเปลี่ยนที่นั่งมานั่งแถวที่ 3 ฝั่งตรงข้ามคนขับ เพื่อให้มองเห็นและต้องพยายามแอบมองไม่ให้พนักงานขับรถทราบว่ากำลังจดหมายเลขรถอยู่ ดังนั้น ในประเด็นนี้ การติดป้ายเพื่อสื่อกสารใดๆ ผู้รับผิดชอบที่เกี่ยวข้องกรุณาใช้ดุยลพินิจในการพิจารณาตำแหน่งการติดด้วย ไม่ใช่เพียงแค่ติดไว้เพราะมีคำสั่งให้ติดเท่านั้น หรือเป็นไปได้ว่าการติดดังกล่าวผู้ติดทราบดีว่าเป็นไปเพื่อการสื่อสารกับประชาชน แต่เกรงว่าจะทำให้ประชาชนผู้ใช้บริการสามารถระบุตัวตนได้ง่าย จึงต้องติดตามที่สั่งแต่ ติดในบริเวณที่ไม่สะดวกในการมองเห็นมากที่สุด อีกทั้งควรปรับขนาดของตัวอักษรที่ให้เห็นชัดเจนกว่านี้ และหากเป็นไปได้ผู้ที่มีส่วนรับผิดชอบควรลองทำสถานการณ์สมมติที่ตนเป็นผู้โดยสารนั่งดูในตำแหน่งต่างๆ บนรถ (ขณะที่รถกำลังเคลื่อนที่ด้วยก็ยิ่งดี พนักงานขับรถสาย 15 ท่านนี้มาขับ) จะทราบความรู้สึกของผู้โดยสารแต่ละคน (โดยเฉพาะผู้สูงอายุ ที่มีทั้งสายตาและการทรงตัวเสื่อมลงตามวัย) ว่ารู้สึกอึดอัด รู้สึกแย่ รู้สึกไม่ปลอดภัย และรู้สึกรันทดกับสภาพการให้บริการของ ขสมก. มากน้อยแค่ไหน ที่กำลังจะก้าวไปให้บริการกลุ่มสู่สังคมผู้สูงอายุ และยุค thailand 4.0 เพราะมี จอ LCD ที่ดูภายนอกว่ามีเทคโนโลยีที่ดี แต่แค่ป้ายที่จะสื่อสารกับประชาชน และการให้บริการระดับขั้นพื้นฐานของพนักงานต่อประชาชน ยังทำให้เกิดศักยภาพและประสิทธิภาพที่ต้องการไม่ได้ การนี้หากพนักงานผู้เกี่ยวข้องทั้งหลายไม่ต้องการให้ป้ายบ่งชี้หมายเลขรถสื่อสารกับผู้โดยสาร หรือต้องการให้พนักงานขับรถเห็นผู้เดียว ก็กรุณาติดไว้ที่เดิม และขนาดของตัวอักษรเท่าเดิม โดยไม่ต้องพัฒนาใดๆ ซึ่งผู้ใช้บริการคนไทยจำนวนหนึ่งก็ต้องทนใช้รถเมล์สาธารณะต่อไปเหมือนเดิม เพราะส่วนหนึ่งพยายามกระเบียดกระเสียรไปซื้อรถมาขับเพราะทนบริการและความไม่พัฒนาของ ขสมก. ไม่ไหม